Telu čoveka, koje ima više od 200 kostiju, nekoliko biliona mikroba i čak 37 biliona ćelija, smrt donosi postepeni proces propadanja. Nakon smrti, mikrobi brzo preplavljuju telo, proizvodeći otrovne gasove poput amonijaka i sumporovodonika koji uzrokuju nadutost i neprijatan miris. Nedostatak kiseonika uzrokuje propadanje vitalnih organa, uključujući mozak, čije ćelije otpuštaju vodu, što može rezultirati pojavom tečnosti na dnu leša.
Ubrzo nakon smrti, creva počinju proces propadanja, jer imunološki sistem više nije u stanju da kontroliše mikrobe koji obično pomažu u probavi hrane. Mikrobi se kreću kroz telo, razgrađujući jetru i žučnu kesu, što boji telo žuto-zeleno. Tokom vremena, ova boja se menja u smeđu ili crnu, dok se tkivo pretvara u vodenastu kašu.
Nakon nekoliko meseci, telesne tečnosti i toksini razgrađuju odeću na telu, a tkivo se pretvara u grobni vosak ili, u uslovima sa malo vlage, može doći do mumifikacije. Nakon godina, tkivo nestaje, ostavljajući samo kosti, dok zubi ostaju nepromenjeni. Na kraju, kosti se razgrađuju i pretvaraju u prah.
Ovo je složen proces propadanja tela nakon smrti, sa nekim delovima koji ostaju netaknuti dugi niz godina, poput zuba, dok drugi prolaze kroz različite faze raspadanja.