Ovo ispupčenje može nastati usled prirodnih slabosti u strukturi trbušnog zida ili kao posledica stresa, dizanja teških tereta, prethodnih operacija koje su oslabile strukturu ili drugih faktora koji povećavaju pritisak unutar trbušne šupljine

Blic Zdravlje preporučuje

Gorušica prvi simptom želudačne kile, kad prestane ona počinje bol u grudima: Prof. Bjelović detaljno o uklještenju hijatus hernije

Operacija preponske kile bez reza: Najsavremenija metoda u Urgentnom centru UKCS

Od retke bolesti krvi obolevaju muškarci, a žene je prenose na svoje sinove: Ako se hemofilija ne leči, može biti fatalna

– Genetske predispozicije i starenje, takođe, igraju veliku i značajnu ulogu u pojavljivanju kile – kaže dr Mitrović iz Klinike “Hirurgija dr Đoković, koja u našoj zemlji, stoji na čelu borbe protiv jednog od najčešćih hirurških problema – hernije, poznatije u narodu kao kila ili bruh.

Zašto je kila opasno oboljenje?

Naš sagovornik objašnjava da kila sama po sebi nije opasna, ali su opasne komplikacije koje mogu nastati ukoliko do njih dođe.

– Naime, nelečene hernije mogu dovesti do komplikacija kao što su inkarceracija ili strangulacija, što zahteva hitnu medicinsku intervenciju – kaže dr Mitrović.

Inkarceracija (uklještenje) kile

Inkarceracija kile odnosi se na stanje poznato i kao uklještenje kile. Ovo se dešava kada se sadržaj kile, kao što su delovi creva ili masno tkivo, zaglavi u hernijalnom otvoru, čime se sprečava njegovo vraćanje nazad u trbušnu šupljinu.

Inkarcerirana kila može brzo evoluirati u još opasnije stanje poznato kao strangulacija, gde potpuno zaustavljanje protoka krvi dovodi do smrti tkiva.

Strangulacija kile

Prema rečima našeg sagovornika, strangulacija je hitno stanje koje zahteva brzu hiruršku intervenciju da bi se sprečilo dalje pogoršanje, potencijalna crevna perforacija, sepsa, komplikacije ili ozbiljne i dugotrajne posledice.

Simptomi i tretman kile

Simptomi kile mogu uključivati:

• vidljivu izbočinu, posebno pri naporu kao što je kašalj ili dizanje tereta
• bol ili nelagodnost na mestu ispupčenja
• osećaj težine ili pritiska u abdomenu
• otežan prolazak hrane kroz creva i grčeve
• bolove, smetnje pri hodu i saginjanju

U nekim slučajevima, kila može biti bez simptoma i otkriva se samo tokom rutinskih medicinskih pregleda.

– Dijagnozase postavlja vizuelnim i manuelnim pregledom hirurga (palpacijom), kao i ultrazvučnim pregledom mekih tkiva abdomena. U zavisnosti od vrste kile, njene veličine, simptoma i rizika od komplikacija, određuje se odgovarajući vid lečenja ili hirurškog zahvata i anestezije.

. Neke manje kile, poput želudačne, moguće je kontrolisati lekovima i promenama u životnim navikama. Međutim, ove metode često nude samo privremeno olakšanje i kile se mogu ponovo pojaviti – objašnjava dr Mitrović za “Blic zdravlje”.

Iskustva pacijenata pokazuju da je pravovremena operacija obično jednostavnija i učinkovitija opcija. Iskusni hirurzi, kao što su hirurzi zaposleni u Kila centru Hirurgije Dr Đoković mogu pružiti trajno rešenje za probleme sa kilom, čime se izbegavaju dugoročne komplikacije i ponovna pojava problema.

Vrste kila

U zavisnosti od mesta i načina nastanka, kile se dele na:

• preponske
• pupčane
• femoralne
• epigastrične
• unutrašnje
• ventralne

Svaka od njih se odlikuje svojim specifičnostima i metodama lečenja.

Ingvinalna (preponska) kila

Ingvinalna kila, poznataja kao preponska kila je najčešći oblik hernije koji se javlja kod čak 75 odsto slučajeva pacijenata sa prisustvom kile.

– Zastupljenija je kod muškaraca nego kod žena, delimično i zbog anatomije muškog tela. Nastaje usled prodora preperitonealnog masnog tkiva ili dela organa trbuha kroz preponski kanal tj oslabljeno mesto u donjem delu trbušnog zida. Ovo područje nalazi se u preponama, odnosno tamo gde se trbušni zid susreće sa nogama.

– Kod muškaraca ingvinalni (preponski) kanal sadrži krvne sudove testisa, dok kod žena sadrži okrugli ligament koji matericu drži u prirodnom položaju. Kada su u pitanju preponske kile, može se osetiti, a i videti otok ili izbočina koju stvara prolabirani deo creva ili tkivo. Izbočina se pojavljuje na prelazu bedra u prepone i obično postaje izraženija pri naprezanju i smanjuje se pri odmaranju. Može biti praćena bolom ili osećajem težine u preponama, dok kod muškaraca ova kila može prodreti u skrotalnu vreću i prouzrokovati bol i otok skrotuma (mošnica) – kaže naš sagovornik.

Dodaje da se ingvinalne kile se najčešće razvijaju usled kombinacije mišićne slabosti i napora. Slabost može biti prisutna od rođenja (kongenitalna) ili se razviti kasnije u životu (stečena). Faktori koji mogu doprineti razvoju ili pogoršanju preponskih kila uključuju: dizanje teških predmeta, prekomernu telesnu težinu, hronični kašalj, trudnoću, hroničnu opstipaciju i starenje.

Femoralna (butna) kila

Femoralna kila, poznata i kao butna kila, je vrsta hernije koja se javlja u femoralnom kanalu, koji se nalazi neposredno ispod ingvinalnog ligamenta, blizu prepona. Ova oblast se nalazi na unutrašnjem delu butine, pravo ispod preponske veze.

– U femoralnom kanalu su smeštene i femoralna arterija i živac, što ukazuje na delikatnost lokacije zbog rizika od komplikacija. Za razliku od preponske, butna kila ne može sama da se vrati u stomak, niti to može da se izvede rukama. Femoralna kila vrlo često zna da dovede do uklještenja ili razvoja drugih komplikacija. Iz tog razloga, kada se dijagnostikuje, potrebno je što pre pristupiti njenom hirurškom lečenju – kaže dr Mitrović.

Iako su manje česte od ingvinalnih kila, femoralne kile se češće javljaju kod žena, posebno onih koje su starije ili su prošle kroz više trudnoća, što može doprineti slabosti mišića i vezivnog tkiva u toj oblasti.

Simptomi femoralne kile uključuju:

• ispupčenje koje se može uočiti u gornjem delu butine ili preponama, posebno pri stajanju ili naprezanju
• bol ili nelagodnost u oblasti hernije, koja može biti oštra ili tupog karaktera
• teškoće ili bol pri hodanju, stajanju ili podizanju teških predmeta.

Umbilikalna (pupčana) kila

Umbilikalna (pupčana) kila, javlja se u predelu pupka (umbilikusa) i može da bude urođena ili stečena.

– Ovo stanje se najčešće uočava kod novorođenčadi i male dece, ali može se javiti i kod odraslih. Kod beba, umbilikalna kila se može javiti zbog toga što se otvor kroz koji prolaze krvni sudovi koji hrane fetus u materici ne zatvori potpuno nakon rođenja. U većini slučajeva, ovaj otvor se spontano zatvara do treće godine života. Kod odraslih, umbilikalna kila može nastati zbog povećanog intraabdominalnog pritiska, uglavnom na gornjoj strani pupka i najčešće se pojavljuje kod porodilja i izrazito gojaznih osoba – objašnjava dr Mitrović.

Zanimljivo je da manje pupčane kile imaju veću mogućnost da završe sa komplikacijama, pa se smatraju opasnijim nego veće, koje su više estetski problem.

Epigastrična kila

Epigastrična kila karakteriše se pojavom tkiva koje se ispupčuje kroz slabost u mišićima na sredini trbušnog zida, između pupka i donjeg dela grudnog koša. Epigastrične kile se obično nalaze u epigastrijumu, tj. u gornjem centralnom delu trbuha.

Ovaj tip kila može da izazove bolove i nelagodnost, ali može da bude i asimptomatski. Epigastrična kila se češće javlja kod muškaraca i manje je veličine u odnosu na druge kile.

Hiatus hernija (želudačna kila)

Hiatus hernija ili želudačna kila, je stanje gde se deo želuca ispupči kroz hiatus, otvor u dijafragmi kroz koji prolazi jednjak (ezofagus). Dijafragma je mišić koji odvaja grudni koš od abdominalne šupljine i igra ključnu ulogu u disanju.

Postoje dva glavna tipa hiatus hernije:

1. Klizajuća hiatus hernija (tip I) – Ovo je najčešći tip i dešava se kada se gornji deo želuca i deo jednjaka koji se spaja sa želucem kliznu gore kroz dijafragmalni otvor u grudnu šupljinu. Klizajuće hiatus hernije su često manje i mogu ne izazivati simptome.
2. Paraesofagealna hernija (tip II, III i IV) – Ređi i ozbiljniji tip hernije, paraesofagealna hernija nastaje kada se deo želuca ispupči kroz dijafragmu pored jednjaka. Za razliku od klizajuće hernije, želudac ne klizi gore-dole već ostaje zaglavljen iznad dijafragme. Ove hernije mogu izazvati ozbiljne simptome i zahtevaju češće lečenje jer nose rizik od uklještenja ili strangulacije.

Simptomi hiatus hernije mogu varirati u zavisnosti od tipa i veličine hernije. U mnogim slučajevima, naročito kod klizajućih hiatus hernija, možda neće biti simptoma. Kada simptomi postoje, oni mogu uključivati: gorušicu, bol u grudima, otežano gutanje, osećaj punoće ili pritiska u grudima, posebno posle jela, često podrigivanje i mučninu.

Ventralna (inciziona) kila

Inciziona ili ventralna kilase javlja na mestu prethodnog hirurškog reza na trbušnom zidu i to najčešće posle operacije: debelog creva, želuca, pankreasa, jetre ili aneurizme aorte. Kila se može pojaviti na ili oko mesta reza. Ovo stanje se razvija kada tkivo koje je bilo isečeno ili oštećeno tokom operacije ne zaraste pravilno, ostavljajući slabu tačku kroz koju se pojedini segmenti intraabdominalnih organa mogu ispupčiti. Najčešće su to veliki omentum i tanko crevo.

– Incizionalne kile obično nastaju kao rezultat neadekvatnog zaceljivanja operativne rane. To može biti posledica više faktora, uključujući: upotrebu neadekvatnog konca pri zatvaranju rana nakon operacije, infekcije, prekomernu telesnu aktivnost ili dizanje teških predmeta tokom perioda oporavka, gojaznost koja vrši dodatni pritisak na trbušni zid, slabost tkiva zbog starenja ili prethodnih operacija, hronične bolesti koje utiču na zarastanje tkiva, kao što su dijabetes ili bolesti koje zahtevaju dugotrajnu upotrebu steroida – navodi naš sagovornik.

Kako se izvodi operacija kile?

Tradicionalni pristupi operaciji kile uključivali su tzv.tenzionu tehniku, gde se rubovi mišićnog tkiva zatežu da bi se zatvorio otvor na trbušnom zidu.

– Međutim, savremeni pristupi koriste mrežice izrađene od prirodnih materijala koje omogućavaju da se okolno vezivno tkivo integriše s mrežicom. Ove mrežice su biološki i hemijski inertne, te ih organizam ne odbacuje, što čini ovu beztenzionu metodu prikladnom za pacijente svih uzrasta – kaže doktor:

– Većinom se preferira laparoskopska operacija koja omogućava manje i diskretnije rezove, brži oporavak i smanjen rizik od postoperativnih komplikacija. Za veće kile ili one sa komplikacijama poput priraslica koristi se otvoreni hirurški pristup. Iako se operacije najčešće izvode pod opštom anestezijom, lokalna ili spinalna anestezija su takođe opcije.

Oporavak nakon operacije kile

Nakon operacije kile, pacijentima se preporučuje da se pridržavaju perioda mirovanja, počevši sa jednodnevnim boravkom u bolnici, a nakon toga odmorom kod kuće koji traje između dve i tri nedelje.

Tokom prvih nekoliko meseci nakon operacije, važno je izbegavati podizanje teških predmeta i bilo kakvo naprezanje. Takođe je korisno da se tokom ovog oporavka izbegavaju situacije koje mogu dovesti do prehlade, jer jaki napadi kašlja mogu nepovoljno uticati na proces zaceljenja.

Zakažite pregled

Ukoliko ste primetili kilu ili sumnjate da se pojavila, zakažite pregled u Kila centru zdravstvene ustanove Hirurgija Dr Đoković u Beogradu, na adresi Trebinjska 7. Blagovremeno javljanje lekaru, kada se pojave prvi simptomi, najbolja je prevencija opasnih komplikacija.

Pregled možete zakazati putem broja: 064/119 59 34